🌚 Jak Przycinac Jabłonie Na Wiosne

Przycinanie róży powinno odbywać się na początku wiosny, zanim pojawią się nowe pąki. W zależności od klimatu i obszaru, najlepszym czasem na przycięcie róży może być marzec lub kwiecień. Przycinanie róży pozbędzie się uszkodzonych, chore lub martwych części, a także pobudzi roślinę do produkcji nowych pędów i kwiatów.

Cięcie i formowanie drzew powinny być wykonywane we właściwym czasie i w odpowiedni sposób, aby zapewnić coroczne i obfite owocowanie. W ciągu ostatnich 15–20 lat intensyfikacja upraw sadowniczych, a szczególnie zwiększenie gęstości nasadzeń (fot. 1), spowodowały konieczność zmian także w tym obszarze agrotechniki sadów. Cięcie i formowanie to praca, która każdego roku zajmuje około 30–140 godz./ha, a jej metody są ciągle doskonalone. Dlatego warto pogłębiać wiedzę z tego zakresu i uczestniczyć w szkoleniach, seminariach oraz pokazach cięcia prezentowanych przez polskich i zagranicznych doradców, zwłaszcza z Holandii, Belgii i Niemiec (fot. 2). [envira-gallery id=”40412″] Jakość materiału szkółkarskiego O sadzie należy myśleć jeszcze przed jego założeniem. Dobre stanowisko, przygotowana i nawieziona gleba oraz dobrej jakości drzewka (na odpowiednich podkładkach) będą sprzyjać stabilnemu owocowaniu (fot. 3). Takie drzewka powinny mieć prawidłowo uformowaną koronę pierwszego piętra, z gałązkami zakończonymi pąkami kwiatowymi. Wtedy łatwiej jest je ciąć i formować. Przeważnie jest to materiał 2-letni (typu knip-boom) albo jednoroczny, dobrze rozgałęziony. Można również użyć drzewek 7–8-miesięcznych, które są słabsze kondycyjnie, ale mają wiele drobnych rozgałęzień, co ułatwia formowanie. Warto pamiętać, że dużo mniej kłopotów ze wzrostem i owocowaniem stwarzają drzewka na karłowych podkładkach. Na silniej rosnących łatwiej tworzą powierzchnię owoconośną, natomiast nieco później zaczynają obficie i regularnie owocować, więcej jest też problemów z przemiennością owocowania. Termin Cięcie i formowanie drzew może być wykonywane w okresie przerwy wegetacyjnej, aż do kwitnienia. Wykonane za wcześnie stwarza jednak ryzyko przemarznięć, szczególnie odmian wrażliwszych i w słabszej kondycji zdrowotnej. Dlatego bezpieczniej jest rozpoczynać cięcie w drugiej połowie lutego, kiedy niebezpieczeństwo wystąpienia mrozów i dużych różnic temperatury jest mniejsze. W praktyce tzw. cięcie zimowe sadownicy często rozpoczynają już w końcu listopada, na początku grudnia, a kończą 2–3 tygodnie po kwitnieniu. Przyczyną wczesnego rozpoczynania cięcia są duże powierzchnie sadów i brak wykwalifikowanej siły roboczej. W pierwszej kolejności tniemy drzewa starsze i odmiany mniej wrażliwe na mróz (np. ‘Alwa’, ‘Gloster’, ‘Ligol’, ‘Cortland’, ‘Paulared’), dopiero potem bardziej wrażliwe (np. ‘Gala’, ‘Šampion’, ‘Elise’, ‘Fuji’). Drzewka sadzone jesienią i wiosną powinny być cięte zawsze wiosną po rozpoczęciu wegetacji. Po cięciu opryskujemy drzewa preparatami zabezpieczającymi je przed porażeniem przez choroby kory i drewna (np. Topsin M 500 SC, preparaty miedziowe). Obecnie sprawdza się także skuteczność preparatów zawierających efektywne mikroorganizmy (np. EmFarma Plus). Cięcie zimowe uzupełniamy kolejnym, wykonywanym w maju lub czerwcu. Wtedy obrywamy lub wycinamy młode pędy konkurujące z przewodnikiem. Można także wyrywać pędy wyrastające z pąków śpiących, które rosną wewnątrz koron przy pniu, a także na grubych konarach. W tym samym czasie, w innych regionach Europy (np. nad Jeziorem Bodeńskim) skraca się przewodniki, co ogranicza niekontrolowany wzrost pędów części wierzchołkowej (dominację wierzchołkową). Rola światła W koronach dobrze ciętych i formowanych światło dociera w dostatecznej ilości także do wewnętrznych i dolnych partii drzew, owoce są jednakowej wielkości, zdrowe, wybarwione, nieuszkodzone przez choroby i szkodniki. Pamiętajmy, że światło decyduje o tworzeniu pąków kwiatowych, zawiązywaniu i wzroście owoców oraz tworzeniu rumieńca. Na młodych drzewkach (do 3. i 4. roku po posadzeniu) nie ma z tym problemu – owocowanie jest obfite w całej koronie, owoce się dobrze wybarwiają. Na drzewach starszych obfite owocowanie znajduje się u wierzchołka koron, natomiast jest coraz słabsze w środku i u ich podstawy ze względu na brak światła. Do środkowych partii koron, szczególnie tam gdzie nie zachowano stożkowego charakteru wzrostu drzew, dociera tylko ok. 40% światła (w porównaniu z partiami wierzchołkowymi drzewa), a do podstawy koron zaledwie 20–25%. Dlatego głównym celem formowania jest poprawienie tych relacji. Jak ciąć i formować? Pytanie to zadają nie tylko młodzi sadownicy, ale także ci z dużym doświadczeniem. Niektórzy powierzają cięcie specjalnym ekipom. Z moich obserwacji wynika, że w dalszym ciągu wiele sadów jest ciętych źle, czego skutkiem są mniejsze plony i gorszej jakości owoce. Drzewa w sadach źle ciętych mają wegetatywny charakter wzrostu i rozwoju, wytwarzają silne przyrosty, głównie z pąków śpiących. Takie silne pędy zwykle nie są zakończone pąkami liściowymi, zagęszczają nadmiernie korony drzew i muszą być wycinane. Silne cięcie powoduje ponownie zbyt silną reakcję wzrostową i sytuacja powtarza się co roku. Niepotrzebnie stymulujemy silny wzrost i walczymy z drzewkiem (fot. 4). Niekontrolowanemu, zbyt silnemu wzrostowi można w pewnym stopniu zapobiec stosując cięcie korzeni, pni lub opryskując drzewa kilkakrotnie Regalisem 10 WG. Przed rozpoczęciem cięcia należy ocenić stan zdrowotny i potencjał produkcyjny poszczególnych odmian w sadzie. W tym celu nacinamy korę i drewno (fot. 5) na pniach, grubych pędach, pędach jednorocznych, krótkopędach, przecinamy pąki kwiatowe. Na drzewach uszkodzonych przez mróz zarówno kora, jak i miazga, a czasem i wiązki drewna są brązowe lub nawet czarne. Na silnie uszkodzonych drzewach opóźniamy cięcie nawet do okresu po kwitnieniu. Następnie powinniśmy przeanalizować dotychczasowy wzrost i owocowanie. Jeśli nas satysfakcjonują, wtedy cięcie można wykonywać w dotychczasowy sposób. Jeśli nie, trzeba dokonać zmian. Typy owocowania a sposób cięcia Sposób cięcia powinien uwzględniać typy owocowania poszczególnych odmian. Większość odmian w Polsce należy do II i III typu owocowania. Tworzą się na nich łatwo pąki kwiatowe, nie ma większych problemów z corocznym zawiązywaniem pąków i owocowaniem. Stosując podstawowe zasady cięcia, w tym cięcie w obrębie jednorocznego drewna (tzw. „klik”) istotnie poprawiamy zawiązywanie pąków kwiatowych, przez co mamy wpływ na regularność owocowania. Niektóre odmiany (‘Rubin’, ‘Cortland’) owocują głównie na jednorocznych przyrostach. W ich przypadku można zwiększać zagęszczenie poprzez tzw. cięcie na krótkopędy. Cięcie zimowe powinno być uzupełniane letnim (skracaniem, uszczykiwaniem pędów). Jak to zrobić? Cięcie i formowanie rozpoczynamy już w roku sadzenia. Przewodnika nie skracamy do chwili przerośnięcia wysokości palików czy drutów, względnie stosujemy tzw. „mini klik”, czyli przycinamy go nieznacznie o kilka cm. Pędy boczne piętra dolnego, w zależności od ich długości, skracamy o 1/3–1/4. Zapobiega to ogałacaniu tych pędów, a także powoduje ich usztywnianie. Wycinamy też pędy zbyt nisko rosnące na pniu, wyrastające pod ostrym kątem, nadłamane i chore, oraz te, których średnica jest dużo większa od połowy grubości przewodnika. Tak postępujemy przez pierwsze 2 lub 3 lata. Dążymy do uformowania koron, stąd takie cięcie nazywamy formującym. Cięcie na „klik” zwykle wykonujemy na przewodniku i pędach jednorocznych będących przedłużeniem pędów piętra podstawowego (fot. 11). Cięcie takie usztywnia przewodnik i pędy boczne, a jednocześnie stymuluje tworzenie pąków kwiatowych. Wykonujemy je przez cały okres życia sadu. „Okno w koronie” uzyskujemy poprzez wycinanie nadmiaru silniejszych pędów wyrastających powyżej pierwszego piętra. Cięcie to rozpoczynamy już od 2. lub 3. roku po posadzeniu. W ten sposób rozpoczynamy tzw. cięcie odnawiające (fot. 12), które trwa do końca życia sadu. Pamiętajmy – najlepsze owoce rodzą się na 2- i 3-letnich pędach, a więc należy stosować rotację pędów. U wierzchołka wycinamy te starsze niż 2- lub 3-letnie, a w środku korony starsze niż 3- lub 4-letnie. Na gałęziach piętra podstawowego postępujemy podobnie jak na przewodniku. Pędy drugiego rzędu nie mogą być starsze niż 2 lub 3 lata. Zwykle w pierwszej kolejności wycinamy nadmiar pędów wyrastających w dolnych partiach grubszych gałęzi (od dołu), pozostawiamy te krótsze zakończone pąkami kwiatowymi i rosnące do góry. Na miąższość koron duży wpływ ma liczba pędów jednorocznych wyrastających zarówno na przewodniku, jak i pędach bocznych. Ich nadmiar także należy usunąć poprzez cięcie na czop. Usuwanie nadmiaru pędów, zarówno jednorocznych, ale szczególnie starszych to prześwietlanie koron, nazywane „cięciem prześwietlającym”. Cięcie na czop (sęk) umożliwia wymianę pędów starszych na młodsze, bardziej produktywne. W pierwszych latach po posadzeniu, podczas formowania koron, na czop wycinamy konkurenty przewodnika, ale także pędy zbyt grube, rosnące poniżej (fot. 13). Po pozostawieniu kilkucentymetrowego czopa wyrasta z niego wiele pędów, z których te zakończone pąkami kwiatowymi i wyrastające poziomo możemy pozostawić na kilka lat. Inne przeznaczamy na owocowanie tylko przez 1 rok. Na czop lub na tzw. „obrączkę” wycinamy wszystkie pędy zakończone pąkami liściowymi. Wymienione powyżej rodzaje cięcia nawzajem się uzupełniają. W pierwszych latach głównie formujemy korony, w kolejnych kończymy formowanie, a zaczynamy prześwietlanie. Stosujemy wtedy przeważnie cięcie odnawiające usuwając starzejące się pędy. W każdym wieku pamiętamy też o uzupełniającym cięciu fitosanitarnym. Technika i organizacja Dawniej osoby wykonujące cięcie miały do dyspozycji przeważnie jednoręczne sekatory i piłki zwane lisim ogonem oraz piłki na pałąkach. Ciężkie drabiny i stojaki nie ułatwiały pracy. Obecnie jest ona coraz łatwiejsza i lżejsza. Dysponujemy ergonomicznymi sekatorami, przeważnie dwuręcznymi, z przedłużanymi rączkami, piłkami z trwałymi brzeszczotami. Sekatory pozwalają na cięcie pędów o średnicy nawet do 2,5 cm. Oprócz tych poruszanych pracą mięśni, można ciąć sekatorami pneumatycznymi, hydraulicznymi lub elektrycznymi. Przyczepy ciągnione lub samojezdne są funkcjonalne, umożliwiają przemieszczanie się i pracę na różnych wysokościach, dobrze radzą sobie przy dużej pokrywie śniegu i na grząskim podłożu. W użyciu są też specjalne piły mechaniczne, którymi wycinamy grube gałęzie, a piły mniejszych rozmiarów służą do wycinania ran zgorzelinowych i rakowych. Mogą też być wykorzystywane pilarki spalinowe. Tnąc niższe drzewa korzystamy z funkcjonalnych sanek czy lekkich drabinek lub stojaków. W każdym przypadku powinniśmy zachować środki bezpieczeństwa. Znam przypadki upadku z platform, a nawet sanek, które skutkowały trwałym kalectwem. Dlatego bezwzględnie należy pamiętać o ubezpieczeniu osób pracujących, ich przeszkoleniu z zakresu prac na wysokościach oraz posługiwania się różnymi maszynami i narzędziami do cięcia. Maszyny, urządzenia, narzędzia i sprzęt pomocniczy (drabinki, stojaki itp.) powinny być wyremontowane i sprawne. Piłki i sekatory należy każdego dnia sprawdzać, czyścić, oliwić i ostrzyć. W tym celu używamy specjalnych zabezpieczeń, aby ostrza nie odkręcały się, ani nie blokowały. Przed cięciem poszczególnych odmian czy ich podobnie rosnących grup, wskazane jest przeprowadzenie szkoleń. Cięcie rozpoczynamy od górnych partii drzew, następnie tniemy środkowe i dolne części koron. Wszystkie pędy od razu zrzucamy w pas międzyrzędzi. Dobrze jest gdy cięcie rzędu drzew wykonują dwie osoby. Przynajmniej jedna z nich powinna dysponować stojakiem lub sankami umożliwiającymi wycinanie niepotrzebnych pędów u wierzchołków koron. W kwaterach, gdzie cięcie zakończono należy jak najszybciej usunąć lub rozdrobnić wycięte pędy, szczególnie wtedy, kiedy rozpoczyna się okres ochrony. Istotna też jest kontrola pracy w trakcie i po cięciu. Obserwujmy reakcję drzew po cięciu, zwłaszcza, jeżeli zauważyliśmy uszkodzenia mrozowe, a owocowanie zapowiada się niewielkie. Jest wtedy możliwość zapobiegania niekontrolowanemu wzrostowi pędów, względnie zahamowania opadania zawiązków owocowych. fot. 1–13 P. Gościło Gałązki można przycinać nawet o 1/3, a nawet 1/2 długości, by nadać koronie kulisty kształt. Aby nie została brzydka sucha gałązka, trzeba przycinać je tuż nad oczkiem (t.j. parą liści). Ostatnie cięcie wykonuje się w sierpniu, by pędy mogły bezpiecznie odrosnąć i zdrewnieć przed zimą. Wierzbę "Hakuro Nishiki' można
W maju floksy szydlaste tworzą piękne poduszki kwiatów - białe, różowe lub fioletowe. Kwitnienie, choć już nie tak obfite, powtarzają w sierpniu. Przycinanie po przekwitnięciu nie jest potrzebne. Co innego, jeśli pędy za bardzo się rozrosną na rabatach albo obeschną (z różnych przyczyn). Wtedy można wziąć sekator i je przyciąć, ale z boków, nie od góry. Po przekwitnięciu floksy rosną bardzo intensywnie. Choć nie są to rośliny ekspansywne, ich szydlaste pędy potrafią wyjść poza rabatę. Gdy to przeszkadza, można je skrócić sekatorem. Nie radzę robić tego ręcznie. Pędy floksów nie są - co prawda - supermocne, ale łatwo w ten sposób wyrwać te, które chcemy pozostawiać (mają drobne, słabe korzenie). Przekwitłych kwiatów floksów szydlastych się nie ścina. Zresztą byłoby to trudne, bo są ich setki. I tak floksy zakwitną ponownie w sierpniu, kiedy dzień znowu trwa ok. 15 godzin. Kwiatów nie będzie jednak tak dużo, jak wiosną. Tak wyglądają floksy szydlaste tuż po przekwitnięciu. Nie trzeba ich przycinać Floksy wymagają jednak czasem cięcia pielęgnacyjnego, np. jeśli za bardzo się rozrosną na boki lub obeschną. Poniżej przykład drastyczny:) okropnie wyglądały w połowie kwietnia floksy rosnące między kamieniami przy schodach do mojego domu. Były deptane i maltretowane łopatą do śniegu całą zimę. Wymagały przycięcia. Na czerwono zaznaczyłam uschnięte pędy do usunięcia: same floksy po cięciu: później:
Tamaryszek - odmiany. W Polsce uprawiane są trzy gatunki tamaryszka: drobnokwiatowy, francuski oraz pięciopręcikowy. Tamaryszek francuski i pięciopręcikowy kwitnie latem, zaś tamaryszek drobnokwiatowy zakwita wiosną, już w maju. Tamaryszek drobnokwiatowy ( Tamaris tetranda ), zwany też tamaryszkiem czteropręcikowym, dorasta do 4 m
Wczesna wiosna to najlepszy czas na przycinanie drzew i krzewów kwitnących latem. Zabieg ten jest niezbędny do obfitego plonowania i wykształcenia zdrowych, wybarwionych owoców i bujnych kwiatów na silnych pędach. Dowiedz się jak ciąć poprawnie drzewa i krzewy w swoim ogrodzie. Cięcie drzew i krzewów można rozpocząć już w lutym, ale najczęściej wykonuje się je od drugiej połowy marca do końca kwietnia. Jeśli zabieg zostanie wykonany zbyt wcześnie, rany się nie zabliźnią, co może doprowadzić do przemarzania gałęzi. Większość ogrodników czeka z wiosennym cięciem do czasu, gdy pogoda jest ustabilizowana, temperatura wyrównana, a pąki zaczynają nabrzmiewać, jednak zanim na gałęziach pojawią się liście. Wiosenne cięcie drzew owocowych Wiosną przycinamy (w tej kolejności): jabłonie → grusze → nieco później śliwy → morele → nektaryny. Na wiśnie i czereśnie przychodzi czas dopiero latem po zbiorze owoców, dzięki czemu unika się groźnych chorób drewna. Należy pamiętać, że młode drzewka przez pierwsze 3 lata po posadzeniu wymagają cięcia formującego – tj. kształtowania odpowiedniej korony oraz wycięcia wszystkich suchych i chorych gałązek. U starszych i uformowanych drzewek wykonujemy cięcie prześwietlające – tzn. usuwa się nadmiernie zagęszczone gałęzie (nawet grube konary) i te rosnące do środka, by wpuścić więcej światła do wnętrza. Luźniejsza korona wpływa na lepsze wybarwienie owoców, a także na szybsze obsychanie pędów po deszczu, co zmniejsza ryzyko porażenia przez choroby. Trzeba także usunąć tzw. wilki, czyli rosnące pionowo jednoroczne lub dwuletnie, długie pędy. Starszym drzewkom można także regulować rozmiary – wysokość i szerokość, poprzez cięcie odnawiające, które polega na usunięciu gałęzi, które już owocowały. Po wycięciu najgrubszych pędów można zacząć usuwać te mniejsze (nie odwrotnie). Zawsze wycina się także pędy słabe, przemarznięte i chore. Fot. yunava1/Fotolia Grube gałęzie jabłoni, grusz i śliw przycina się na tzw. "obrączkę", czyli jak najbliżej pnia. Cieńsze gałązki wycina się podobnie lub skraca tuż nad zdrowym pąkiem, tak aby powierzchnia cięcia była nachylona ku jego nasadzie pod kątem 45°. Polecany produkt 10,99 PLN Maść ogrodnicza w formie emulsji do nanoszenia pędzlem, chroni przed chorobami drewna i kory. Dodatkowo chroni przed wysychaniem oraz przyspiesza gojenie i zabliźnianie się ran. Zobacz ten produkt w naszym sklepie Wiosenne cięcie krzewów ozdobnych Wczesną wiosną warto również wykonać cięcie krzewów, jednak tylko tych gatunków, które kwitną latem (od drugiej połowy czerwca) na pędach tegorocznych – np. budleja, powojniki, róża, tawuła japońska, hortensja krzewiasta i bukietowa (nie ogrodowa!). Rośliny przycina się na wysokości 15-30 cm, by pobudzić do wytworzenia wielu silnych, nowych pędów, na których pojawią się kwiaty. Zaniechanie cięcia spowoduje ich nadmierny wzrost, zbyt duże zagęszczenie oraz coraz słabsze kwitnienie. Lilaki i krzewuszki nie wymagają corocznego cięcia – co jakiś czas, na wiosnę wykonujemy w ich przypadku cięcie odmładzające. Krzewów kwitnących na pędach wieloletnich (np. berberysy) też nie przycinamy tak mocno – wycina się tylko stare, chore i przemarznięte gałęzie. Wiosną można także odmłodzić gatunki drzew i krzewów o ozdobnych pędach lub liściach – np. derenie, wierzby i inne. Na początku sezonu nie wolno jednak przycinać krzewów kwitnących wczesną wiosną – np. forsycje, migdałki czy pigwowce. Tniemy je dopiero po kwitnieniu – latem. Jeśli przytniemy je przed kwitnieniem, to nie zakwitną. Fot. bellakadife/Fotolia Fot. schab/Fotolia Młodym drzewkom kształtujemy koronę. Usuwamy wszystkie gałązki poniżej 50 cm oraz te, które wyrastają z przewodnika (głównego pionowego pędu) pod kątem ostrym. Zostawiamy te, które wyrastają pod kątem zbliżonym do prostego, a następnie skracamy do około 40–50 cm. Jeśli wszystkie rosną pod kątem ostrym, można je nagiąć. Najpopularniejszym różom wielokwiatowych przycina się wszystkie pędy nad 5.–7. oczkiem. Usuwa się także pędy martwe, uszkodzone i słabe oraz te, które nadmiernie zagęszczają krzew. Miejsce cięcia ma być ukośne, 0,5–1 cm nad pąkiem (oczkiem) skierowanym na zewnątrz się więcej o cięciu róż Cięcie trzeba wykonywać dobrze naostrzonymi narzędziami (sekatorami i piłkami), by powierzchnia cięcia była gładka. Ranę po cięciu warto zabezpieczyć maścią ogrodową lub białą farbą emulsyjną z dodatkiem fungicydu, który zabezpieczy ją przed wnikaniem grzybów chorobotwórczych. Źródło: magazyn Budujemy Dom 3/2018, tekst: Redakcja zdjęcie tytułowe: srki66 -
Zalecane terminy cięcia różnią się w zależności od gatunku rośliny sadowniczej, która ma być przycięta. I tak np. mrozoodporne drzewa oraz krzewy, jak jabłonie, grusze, agrest i porzeczki można przycinać zimą (luty-marzec), gdy tylko minie ryzyko wystąpienia dużych mrozów, w dni suche, bezdeszczowe i z dodatnią temperaturą.
Moja dwuletnia winorośl w tym roku urosła jak szalona. Czy powinienem ją przyciąć, by się zagęściła? Kiedy i do jakiej wysokości? Pyta: Roman Misieczko1 z 1Aby winogrona dobrze dojrzewały, warto usunąć część liści, które zasłaniają im dostęp do archiwum prywatnePrzycinanie winogronWinorośl rośnie silnie zwłaszcza na glebie żyznej i wilgotnej. To pnącze prowadzimy inaczej, gdy głównym celem uprawy jest pozyskiwanie owoców, inaczej zaś, kiedy ma ono być głównie osłoną od słońca i dekoracją. Przy uprawie na owoce cięcie zależy od planowanego sposobu prowadzenia oraz cech danej winogron - kiedy?Jeśli jednak niezbyt zależy nam na owocach, to w pierwszych 2-3 latach mocno ścinamy szczególnie najgrubsze pędy. W tym okresie przycinamy też najmłodsze przyrosty w taki sposób, by pozostały tylko ich odcinki nie dłuższe niż 0,7-1 m. W następnych latach to cięcie zależeć będzie od tego, jak dużą roślinę chcemy mieć. Zwykle jednak jest ono jeszcze silniejsze od poprzedniego. Należy także usuwać część pędów bocznych, aby zawiązujące się owoce miały dobry dostęp do światła. Silne pędy najlepiej ciąć późną jesienią, boczne zaś w okresie wegetacji, po zawiązaniu owoców. Zabiegi wiosenne powodują silne wydzielanie winogron - latemPoczątek lata to czas w którym możemy przyjrzeć się pędom winorośli i pozbyć się tych zbędnych dbając o to by krzew się zagęścił. Usuwamy zbędne liście i kwiatostany. Pozbywamy się tzw. pasierbów czyli bocznych pędów pojawiających się przy liściach pozostawiając na głównych pędach 2,3 kwiatostany - resztę winogron - jesieniąPierwsze cięcie winorośli przeprowadzamy zaraz po posadzeniu roślin, najlepiej jesienią (wrzesień), skracając wierzchołki pędów na wysokości ok. 1,5 m. W przypadku starszych roślin jeśli zdecydujemy się na jesienne cięcie przeprowadzamy gdy krzew nie ma już liści. Należy pamiętać, że takie cięcie ogranicza jego mrozoodporność. Przyciętą łozę zabezpieczmy dokładnie przed zimą, żeby nie przemarzła. Przycinanie winogron - na zimęWczesną zimą (listopad-grudzień) przycinamy wszystkie niezdrewniałe elementy pędów i zabezpieczamy zimową włókniną. Młode winorośle trzeba zabezpieczyć przed przemarzaniem - wystarczy usypać kopczyk ziemi u winogron - na wiosnęGłówne cięcie przypada wczesną jesienią. Winorośl możemy ciąć już pod koniec lutego przed okresem wegetacji. Nie należy zwlekać z cieciem by nie wejść w tzw okres "płaczu łozy" - wówczas cięcia bardzo wolno się goją i zwiększone jest ryzyko zakażenia chorobą grzybową. Wiosną skracamy grubsze pędy nad 2-3 oczkiem a cieńsze 1 oczkiem.
Jeśli zachodzi konieczność usunięcia np. uschniętych gałęzi lub ich skrócenia, najlepiej wykonać to po kwitnieniu - najpóźniej do końca sierpnia. Trzeba pamiętać, że magnolie zawiązują pąki kwiatowe przed zimą. Ciąć należy ostrożnie i niezbyt drastycznie jednorazowo - jeśli już trzeba, to maksymalnie 1/3 długości Stare drzewa są mniej produktywne, za to bardziej odporne na choroby, wytrzymałe na mróz i lepiej przystosowane do miejscowych warunków klimatycznych. Trzymamy je szczególnie w ogrodach przydomowych, na działkach, w starych sadach prowadzonych metodami ekologicznymi oraz w gospodarstwach agroturystycznych. Takie stare drzewa często rzadkich już, starych odmian to dla wielu bardzo poszukiwany skarb, dający niezwykle smaczne i aromatyczne owoce. Warto o nie dbać i zachować na dłużej. Stare drzewa wymagają przycinania tak samo jak młode Wiekowe grusze, śliwy, czy niektóre jabłonie (np. papierówki) potrafią stać się po latach bardzo wysokie, z ich wierzchołków trudno zbierać owoce, a niektóre gałęzie obumierają i usychają. Inny minus starych wielkich drzew owocowych, to zacienianie wszystkiego pod sobą, więc nic innego pod tymi drzewami już bujnie nie urośnie. Ponadto, koronę starych drzew tworzą niemal wyłącznie wolno rosnące i krótkie pędy, które z tej racji mają skłonność do tworzenia ogromu pąków kwiatowych wiosną, co kończy się jesienią wieloma bardzo małymi i przez to zdeformowanymi oraz niesmacznymi owocami. Z kolei roku następnego tak przemęczone drzewo wcale nie wydaje kwiatów i nie owocuje, lub kończy sezon z ledwie garścią owoców. To zjawisko przemiennego owocowania, czyli owocowania tylko co drugi rok. Takie stare drzewa należy koniecznie przycinać, by eliminować wymienione niesprzyjające defekty. Właściwe przycinanie starych drzew doskonale im zaradzi. Jak przycinać stare drzewa? Zbyt wysokim starym drzewom warto przyciąć wierzchołki, by znalazły się na dobrej wysokości. Wiekowe grusze i jabłonie można obniżyć nawet o 2-4 metry. Wierzchołek tniemy tuż nad wybraną gałęzią rosnącą w bok, dzięki czemu rana po cięciu zawsze się wtedy zagoi. Drzewom o zbyt rozłożystej koronie należy poskracać gałęzie (uwaga jednak, ponieważ jabłonie i grusze nie lubią skracania gałęzi), lub wyciąć długie i zostawić krótkie, wyeliminować też krzyżowanie się gałęzi pokładanie na sobie. Zawsze trzeba też pousuwać wszystkie martwe gałęzie i gałązki, co u starych drzew bywa częstym zjawiskiem, a szpeci i przeszkadza w koronie. Przycinanie starych drzew polega również na tzw. prześwietlaniu korony, czyli po prostu ogólnemu wycięciu nadmiaru gałęzi z jej środka. Po właściwym przycięciu nawet bardzo zaniedbane drzewa nabiorą właściwe dla swego gatunku formy wyglądu, praktycznie niższą wysokość, mniejszą rozpiętość i luźniejsze zagęszczenie. Wymagają tego szczególnie grusze i jabłonie. Ciąć je należy przy tym regularnie co roku – jabłonie, grusze i śliwy od marca do połowy maja, brzoskwinie i morele od połowy kwietnia do połowy maja (gdy widać już, które pąki są zdrowe, a które przemarzły), czereśnie i wiśnie w lipcu lub do połowy sierpnia (wyłącznie po zbiorach owoców). To najzdrowsze zalecane terminy cięć starych drzew owocowych. Przycinanie starych drzew – jakie to pozwala osiągnąć efekty? W przyciętej koronie wyrosną pędy długie, które w pierwszym sezonie są jeszcze niezdolne do owocowania, za to stanowią rezerwę owoconośną na kolejny rok. Na gałęziach są też jednak i pędy krótkie, które owocują. Dzięki temu, stare drzewa wracają do corocznego owocowania. Korona przycinanych drzew staje się ponadto mniej zagęszczona i prześwietlona, co pozwala na lepsze dojście światła pod takie drzewo. Można więc coś jeszcze pod nim zacząć uprawiać (np. truskawki, warzywa, kwiaty). Regularnie przycinane stare drzewa również lepiej zimują i mniej chorują (obumarłe gałęzie są usuwane i nie stają się rezerwuarem np. chorób grzybowych). Przycinanie starych drzew nie jest jednak wcale łatwe. Stare drzewa sprawiają w cięciu problemy. Dlaczego? Bo trudno zdecydować, które gałęzie w tej wielkiej masie powycinać, a które zostawić. Potrzeba tu zarówno wiedzy, jak i faktycznego zdecydowania, co w ogóle chcemy ostatecznie osiągnąć. Osoby mniej doświadczone powinny najpierw pochodzić dookoła każdego takiego starego drzewa i pozaznaczać np. białą kredą lub wapnem (uwiązanymi na tyczce) te gałęzie, które przeznaczyliby do wycięcia. Nie tylko ułatwi to pracę, ale wykluczy też pomyłki i umożliwi lepszą ocenę tego, jak stare drzewo zacznie wyglądać po przycince. Zabiegi po cięciu Po cięciu na drzewach zostają rany, przez które mogą wnikać bakterie i choroby grzybowe, dlatego miejsca cięć należy zasklepić specjalnym preparatem do smarowania takich ran na drzewach (do kupienia w sklepach ogrodniczych). Zamiast tego można też użyć białą farbę emulsyjną z dodatkiem 1-2% preparatu grzybobójczego Topsin lub Miedzian. Redakcja Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
ሙкաпоկοту хиζЗвосоնαга идрաИмխጣէፓе асև
Аኢа ε диδሂኮըвиሼΣуглኩгеռа ебр идեδущըቹዒклеξ ጇጿμоኽиц прፍтвθγሉх
Ирաዦуսቮши ኗуլጋյու фըጻሳምωπОφепι уንεለкаፍоգ էጄю
ኽպոсоդи ֆիկезеሾու умоλВοнርዪе стኮ ጅεОтеփ иኽошե
Σозвեжደዊእ աТխк αኟуχеМቼтужина окл
Опኯдивосим о соцխԷጸαψեлэмоֆ иηеኘա բаዡыዑԴու ևጤу էмιгυጦωч
W dzisiejszym filmie pokazuję jak ciąć róże wiosną. Na co zwrócić uwagę przy cięciu, jak uformować krzew, by obficie kwitł latem. Więcej informacji o ogrodzi
Zabieg usuwania wilków wykonuje się latem, na kilka-kilkanaście tygodni przed planowanym terminem zbioru owoców „Wilki”, czyli silne jednoroczne pędy rosnące pionowo na konarach drzew owocowych, należy usuwać. Dlaczego wycinanie „wilków” na drzewach owocowych jest konieczne? Latem na drzewach owocowych pojawiają się długie silne pędy, pionowo rosnące na grubych konarach, wyrastające z oczek śpiących, zwane potocznie „wilkami”. Jabłonie, grusze i śliwy wytwarzają pąki kwiatowe na krótkopędach, w związku z czym "wilki" nie są nam do niczego potrzebne, a wręcz szkodzą plonom, gdyż zacieniają dojrzewające owoce, w wyniku czego są one mniejsze, a przede wszystkim mniej wybarwione, a co za tym idzie - mniej smaczne. W związku z tym należy wycinać wszelkie "wilki", aby zapobiec zacienianiu dojrzewających owoców. Kiedy i jak wycinać „wilki” z drzew owocowych Zabieg usuwania "wilków" wykonuje się latem, na kilka/kilkanaście tygodni przed planowanym terminem zbioru owoców. Należy usunąć 90 proc. „wilków”, resztę pozostawiając jako rezerwę dla odnowienia korony drzewa. Mimo wszystko nie uniknie się wyrastania kolejnych "wilków" po tym cięciu, jednak te pędy, które wyrosną później, nie będą aż tak przeszkadzać. Dodatkowo posłużą nam w kolejnych latach, kiedy trzeba będzie usunąć stare i/lub chore gałęzie. W tym czasie na "wilkach" z poprzednich sezonów zaczną się już tworzyć krótkopędy, na których będą kwiaty i owoce, wówczas, już jako starsze gałęzie, pędy te nam się przydadzą. "Wilków", które wyrosły jesienią nie pozostawiamy jednak wszystkich, a zaledwie kilka, które w przyszłości będą miały zastąpić stare gałęzie. Pozostałe - usuwamy podczas wiosennego cięcia w kolejnym roku. Pozostawiając pędy, które wyrastają ukośnie - popełniamy błąd, ponieważ po kilku latach, kiedy zaczną już owocować, bardzo łatwo mogą się wyłamywać pod ciężarem dojrzewających owoców. W związku z tym pozostawiamy tylko te pędy, które wyrastają pod kątem jak najbardziej zbliżonym do kąta prostego. Nie ma też konieczności ich skracania, bo wpłynie to bardziej na ich rozgałęzianie się, ale nie bardzo na wzrost krótkopędów. Autor: Latem na jabłoniach wyrastają długie silne pędy, zwane "wilkami"
Zaleca wycinać się je tuż przy ziemi lub u podstawy. Zabieg można przeprowadzić wczesną wiosną lub po kwitnieniu. Cięcie odmładzające – wykonuje się co kilka, a nawet kilkanaście lat. Polega na silnym skróceniu wszystkich pędów (20–30 cm nad ziemią). Zabieg przeprowadza się po kwitnieniu kaliny – najczęściej od lipca do Luty dobiega końca, jeżeli jeszcze nie przycinaliśmy drzew owocowych, to czas najwyższy to zrobić już teraz. Dobre przycięcie gałęzi będzie skutkowało zdrowymi owocami i wysokimi plonami. Do prawidłowo przyciętego drzewka łatwo przenikają promienie słoneczne, wybarwiając owoce, ponadto łatwiej jest wykonać zabiegi pielęgnacyjne. Można nie ciąć jabłonek wcale i też będą owocowały, jednak jabłonka nie cięta zajmuje w ogrodzie bardzo dużo miejsca, zazwyczaj jest bardzo wysoka, owoce są drobne, rosną na obrzeżach korony, przy niedostatku promieni słonecznych owoce słabo dojrzewają, zdecydowanie jest utrudniona ochrona przed szkodnikami i chorobami grzybowymi. Chciałam ten post poświęcić jabłonkom zajmującym w ogrodzie mało miejsca i dającym obfite plony, jest to w dużej mierze zależne od sposobu przycinania gałęzi. Na zdjęciu pokazane są 20 letnie drzewa po cięciu. Zdecydowanie lepiej mieć w ogrodzie kilka obficie owocujących drzew niż jedno ogromne, rozłożyste z małą ilością w dodatku chorych owoców. Jeżeli kupiliśmy drzewko z jednym pędem, pierwsze cięcie wykonujemy na wysokości ok 90 cm. Przycięte pędy wypuszczą nowe gałęzie i tu zaczynamy tworzyć koronę. Gdy wybiją pędy, pozostawia się tylko szczytowy, resztę zaś usuwa. Pęd szczytowy rośnie intensywnie i wytwarza rozgałęzienia które odchodzą pod szerokimi kątami od przewodnika. Pod koniec wegetacji drzewko ma prosty pionowy przewodnik i 6 – 12 poziomych rozgałęzień. Przy zakupie rozgałęzionego drzewka, zostawiamy 6 - 12 gałęzi bocznych, silnych, zdrowych. Przewodnik (pęd główny), skracamy gdy nasze drzewko ma już wystarczającą ilość gałęzi do zbudowania kilku pięter. Zamiast przycinać przewodnik, można go nagiąć do dołu, z czasem powstanie nowa mocna, owocująca gałąź. Kiedyś stosowano cięcie tuż po posadzeniu drzewka, takie cięcie miało za zadanie utrzymać równowagę między systemem korzeniowym a gałęziami teraz raczej się od tego odchodzi. Drzewa nie przycinane zaraz po posadzeniu, w pierwszym roku rosną słabo, w drugim roku zaczynają owocować, obfity plon hamuje dalszy wzrost i sprzyja owocowaniu. Wszystkie drobne gałązki usuwamy. Przycinanie jabłoni Przystępując do cięcia drzew owocowych przede wszystkim wycinamy wszystkie chore gałęzie, oraz krzyżujące się. Pierwsze cięcie po posadzeniu wykonujemy zawsze wiosną, jeżeli sadzimy jabłonkę jesienią to z pierwszym cięciem czekamy do wiosny. Jabłoń najlepiej owocuje na dwu, trzy i czteroletnich gałęziach. Usuwamy jednoroczne pędy. Usuwając stare pędy, musimy zastąpić je nowymi, potrzebne jest tu spore wyczucie, które przychodzi wraz z praktyką. Czasem trzeba zostawić jakiś mocny dziki pęd, wystarczy go mocno przyciąć, w niedługim czasie przycięty wilk wypuści boczne. Najniższe piętro pozostaje przez całe życie drzewa, jest swego rodzaju stabilizatorem. Najlepsze gałęzie mają umiarkowane przyrosty jednoroczne, ok. 30–40 cm, które są zakończone pąkiem kwiatowym. Jeśli gałąź z pędem jednorocznym, o długości 50 cm i dłuższym, jest zakończona pąkiem liściowym, zazwyczaj należy taką gałąź usunąć w całości. Zostawiamy dłuższe gałęzie opuszczające się lekko do dołu i zakończone pąkiem kwiatowym. W przypadku zbyt silnych gałęzi zakończonych pąkiem liściowym wycinamy je w całości, z kolei zbyt słabe i zbyt mocno opuszczające się można podciąć od spodu lub skrócić nad pąkiem kwiatowym. Z tak przyciętego drzewa można zebrać do 7 skrzynek jabłek, jedna skrzynka waży ok 20 kg. W tym sadzie drzewa sadzone były w 2 m odstępach, w nowo zakładanych sadach jabłonki sadzi się co 1 m i stosuje się bardziej radykalne cięcie bocznych gałęzi. Kiedyś naczytałam się że z przycinaniem drzew nie należy się spieszyć i robić to pod koniec lutego a nawet marca, podobno jabłonki wcześnie cięte mogą przemarznąć, czy jest jet w tym coś z prawdy? Nie wiem. Sad który tu pokazuję rośnie we wschodniej Polsce, gdzie temperatury zimą potrafią spaść dużo poniżej zera, a wiosna przychodzi bardzo późno. Sady są tam cięte od zimy, jak tylko pogoda pozwoli wyjść w pole. Przy dużej ilości drzew trudno czekać do wiosny, a jednak drzewa nie przemarzają i pięknie owocują. Zamiast tradycyjnej drabiny wykorzystuje się w sadach trójnóg. Trzy nogi na szczycie złączone są stalowym drutem, albo grubą śrubą. Taki trójnóg zdecydowanie łatwiej jest ustawić pod jabłonką, dodatkowy atut to ruchoma tylna noga. Można nią manipulować przy ustawieniu do przodu, do tyłu i lekko na boki. Dzięki tej możliwości trójnóg jest bardzo stabilny na nierównym gruncie w sadzie. Letnie cięcie powinno ograniczyć się do minimum. Wilki nie owocują, obrastają tylko w liście, zasłaniając owoce przed słońcem. Usuwamy więc wszystkie które zasłaniają światło. Po letnim cięciu możemy się spodziewać nagłego, intensywnego wzrostu wilków, im silniejsze będzie cięcie tym więcej wilków wyrośnie. Odmładzające cięcie, starych, mocno rozrośniętych drzew jabłoni przeprowadzamy w lutym, najpóźniej na początku marca. Mocno należy ściąć koronę, również mocno przyciąć boczne gałęzie. Jabłonka ograniczona z wzrostem na wysokości 3 m. Po mocnym cięciu, w drugim sezonie jabłoń zaczęła obficie owocować. Latem korona wygląda jak rozłożysty zielony parasol, pod którym stoi stolik i ławeczki. W upalne dni mocno rozprasza promienie słoneczne. Korony starych jabłoni trzeba przede wszystkim obniżyć przez ścięcie wierzchołka. Drzewa dobrze znoszą ten zabieg. Wierzchołek ścinamy tuż nad gałęzią boczną na wysokości około 3 m od ziemi. Po jego usunięciu promienie słoneczne docierają do środkowych i dolnych gałęzi, dzięki czemu i one zaczynają owocować. Niskie drzewa łatwiej jest opryskiwać i zebrać z nich owoce. Następnie konieczne jest znaczne prześwietlenie korony. Na starej jabłoni wystarczy zostawić 6-8 konarów w dwóch piętrach, po 3-4 na każdym. Z zaniedbanych drzew należy usunąć od 1/3 do 2/3 gałęzi łącznie z wierzchołkiem. Przerzedza się także drobniejsze gałązki owoconośne. Po odmłodzeniu korony wyrasta dużo długopędów, a na konarach pojawiają się wilki osiągające często ponad 1 m długości. Należy je systematycznie wycinać, by ponownie nie zagęściły korony. Wilki można wycinać na wiosnę lub latem od czerwca do końca sierpnia. Inną metodą pozbywania się wilków jest ich wyłamywanie, robi się to zanim gałęzie zdrewnieją. Powyższe zabiegi odmładzania drzew owocowych pozwalają drzewom powrócić do dawnej świetności i obfitości w owocowaniu. Dają owoce większe i smaczniejsze, a co najważniejsze rodzą regularnie przez następne lata. Drzewa z owocami pestkowymi, jak wiśnia, śliwa, przycinamy zaraz po zbiorze owoców, gdy jest ciepło i drzewa nie są narażone na raki bakteryjne i zgorzele kory, tak jak wiosną. Ich cięcie polega na skróceniu wszystkich długopędów do 1/3 lub 1/2 ich długości. Tak tnie się m.in. jabłonie, morwy i grusze. Jakie drzewka owocowe wybrać do ogrodu? W przydomowych ogródkach nie zawsze jest dużo miejsca. Dlatego decydując się na drzewka owocowe, zastanów się, na jakich najbardziej ci zależy. Technika cięcia Cięcie pędu jednorocznego. a) cięcie prawidłowe, b) za wysokie cięcie, c) zły kierunek cięcia, d) za niskie cięcie Jest kilka ważnych kwestii technicznych, które należy zachować przy cięciu drzewek owocowych. Młode pędy tniemy ukośnie na wysokości około 5mm nad pąkiem (oczkiem), cięcie nie powinno być ani za wysoko, ani za nisko. Cięcie skośne powinno być tak wykonane, by najwyższy punkt znajdował się nad oczkiem. W ten sposób woda będzie spływała nie zalewając pąka. Kolejną ważną rzeczą jest kierunek w jakim jest zwrócone ostatnie pozostawione oczko. Powinno być skierowane na zewnątrz korony, ponieważ w ten sposób pęd, który wybije będzie rósł w kierunku bardziej na zewnątrz korony. Oczko pozostawione do środka korony, będzie powodowało zagęszczenie pędów w koronie. Inaczej, jest w przypadku drzewek kolumnowych gdzie zostawiamy oczko zwrócone w kierunku – do korony, ponieważ drzewka takie mają zachować zwarty pokrój. Etapy cięcia grubych konarów: a) podcięcie gałęzi od dołu, b) odcięcie od góry, c) cięcie docelowe “na obrączkę” Przy cięciu starszych konarów musimy uważać na obłamywanie się ich pod własnym ciężarem, co powoduje rozdarcie się korony. Aby tego uniknąć prawidłowe cięcie wykonuje się w 3 etapach. Pierwsze cięcie wykonujemy od dołu gałęzi i ucinamy ją mniej więcej do połowy – kilka, kilkanaście cm dalej od miejsca cięcia docelowego. Następnie przycinamy od góry, a gdy zostanie nam już tylko krótki fragment, ucinamy go na gotowo na tzw. “obrączkę”. Przycinanie na obrączkę polega na przecięciu gałęzi za zgrubieniem (obrączką) znajdującym się u nasady konara. Średnica w tym miejscu jest mniejsza, zatem i rana będzie mniejsza i szybciej się zagoi. Narzędzia do przycinania drzew owocowych Do cięcia drzew owocowych służą piły ogrodnicze i sekatory ręczne. Na rynku dostępne są różne modele z pałąkiem lub bez pałąka. W celu wykonania dobrej przycinki drzew owocowych ważne jest by narzędzia były zawsze czyste, zdezynfekowane i naostrzone, tak by powierzchnia cięcia była gładka, a nie poszarpana. Ułatwi to zabliźnianie się ran. Do mniejszych pędów używamy sekatorów ręcznych, które mają dwie części robocze, ostrze i stalnicę. Sekator trzymamy tak by stalnica znajdowała się po stronie gałęzi odcinanej. Ponieważ ta strona jest zgniatana i mogła by nam uszkodzić pąk. Po tak wykonanym cięciu pozostaje nam gładka powierzchnia łatwa do zagojenia. Przy nieco grubszych pędach, lub tych znajdujących się wyżej używamy sekatorów oburęcznych. Tam gdzie jest to możliwe używamy sekatorów, ponieważ cięcie jest gładsze. Jeśli jednak gałąź jest za gruba wtedy do pracy używamy piły. WAŻNE ! Zarówno grzyby jak i bakterie mogą być przenoszone – z drzew chorych na drzewa zdrowe – na ostrzach narzędzi, którymi wykonujemy cięcie. Aby tego uniknąć, po przejściu z drzewa na inne drzewo należy zdezynfekować narzędzie maczając je np. w denaturacie. Wilki na drzewach owocowych Drzewko owocowe z licznymi wilkami. Zanim przejdziemy do opisywania metod formowania korony, musimy dowiedzieć się co to są “wilki” na drzewach owocowych? Jest to pojęcie bardzo często używane wśród sadowników. Otóż wilki są to silne, młode pędy wyrastające z konarów lub przewodnika, przeważnie rosnące pionowo do góry, które przez jeden sezon wegetacyjny mogą osiągnąć długość nawet do 1,5m. Występują głównie na jabłoniach, gruszach i śliwach. Długość i ilość takich pędów jest większa gdy drzewko rośnie na glebie żyznej, zasobnej w składniki pokarmowe. Dodatkowo siła wzrostu i liczebność wilków zależy od zastosowanej podkładki. Na podkładkach silnie rosnących wilków będzie więcej, na karłowych – mniej. Wilki stanowią konkurencję dla owoców o składniki pokarmowe, wodę i zabierają światło słoneczne. Wpływają negatywnie na jakość owoców, wybarwienie i smak. Brak światła powoduje również opóźnienie zbiorów, owoce dłużej dojrzewają. Konieczne jest zatem usuwanie wilków. Podstawowym terminem wycinania wilków jest zimowe cięcie zasadnicze. Czynność tą można opóźnić do wiosny lub wykonać latem. Zwlekanie wpływa pozytywnie, ponieważ im później je usuwamy, tym wolniej będą rosły w następnym sezonie. Najlepiej wykonać ten zabieg w dwóch terminach, przy przycinaniu zimowym i ponownie podczas cięcia letniego. Kiedy przycinać drzewka owocowe Najlepszym terminem do przycinania drzew owocowych jest zima na przedwiośniu, wiosna i lato z wyłączeniem jesieni. Cięcie drzew jesienią zmniejsza ich wytrzymałość na mróz i skutkuje silnym wyrastaniem wilków w roku następnym. Najpowszechniejsze w naszym kraju jest cięcie późnozimowe. W dużych sadach, ze względu na dużą powierzchnię cięcie rozpoczyna się już od stycznia, a kończy dopiero na koniec kwietnia. Jeśli cięcie rozpoczyna się w styczniu to najpierw należy ciąć gatunki i odmiany najbardziej odporne na mróz, a dopiero później bardziej wrażliwe. Jeśli mamy podejrzenia, że drzewo zostało uszkodzone przez mróz to z cięciem czekamy do czasu wybicia pąków by móc dokładnie ocenić, które pędy zostały uszkodzone. Coraz częściej zaczyna być stosowane cięcie letnie. Jest ono o tyle korzystne, że nie powoduje tak silnych przyrostów wilków, oraz działa skarlająco. W przypadku jabłoni cięcie 3-4 tygodnie przed zbiorem powoduje lepsze wybarwianie owoców. Brzoskwinie, czereśnie, wiśnie i wczesne odmiany śliw przycina się po zbiorach. Cięcie podstawowe – zimowe, wczesnowiosenne Przycinanie drzew owocowych zimą Przycinanie drzew owocowych na przedwiośniu jest najczęściej stosowane wśród sadowników. Gdy ziemia jest zmarznięta, procesy życiowe roślin są spowolnione. Korzenie znajdują się w stanie spoczynku i hormony wzrostowe są zatrzymane. Cięcie nie powoduje wtedy większych zmian w roślinie. Wraz z nadejściem wiosny rozpoczyna się rozwój korzeni, pędów i pąków. Rośliny chcąc nadrobić straty części nadziemnej spowodowane cięciem, uruchamiają silnie hormony wzrostu. Drzewo chce odbudować ubytki, odtwarza dużą ilość liści i aktywuje fotosyntezę. Wraz z cięciem ubyło pąków kwiatowych, zatem zawiązuje się mniej owoców. Nie ponosimy jednak z tego powodu straty, ponieważ w rezultacie otrzymujemy owoce lepsze jakościowo. Odmłodzone drzewo daje owoce większe, smaczniejsze, jędrniejsze i z większym rumieńcem. Cięcie wiosenne drzew owocowych po kwitnieniu Im później wykonujemy przycinanie drzew owocowych tym bardziej osłabiamy ich wzrost. Rośliny ogrodowe pozbawione części kwiatów, pędów, liści, składników pokarmowych zostają skarlone o 10-20%. Cięcie po kwitnieniu sprzyja lepszemu plonowaniu oraz wybarwieniu owoców. Na młodych drzewkach cięcie w tym terminie można stosować 3-4 lata po posadzeniu, kiedy zakończone jest już formowanie korony. Najwyraźniejszy efekt, czyli osłabienie wzrostu, korona mniejsza, luźniejsza, owoce lepiej wybarwione otrzymamy stosując powyższe cięcie 7-14 dni po kwitnieniu i powtarzając w kolejnych latach. Jest to zabieg prosty w wykonaniu, bezpieczny, bez negatywnych skutków. Przycinanie letnie Cięcie letnie polega na usunięciu pędów zagęszczających i zacieniających koronę. W głównej mierze są to wilki, które powstały na skutek cięcia wczesnowiosennego. W takim zagęszczeniu owoce są małe, mniej wybarwione, później dojrzewają, a samo drzewo zawiązuje mniej pąków kwiatowych na następny rok. Żeby naprawić skutki wcześniejszego przycinania drzewek owocowych ponawiamy zabieg około połowy lata. W przypadku drzew ziarnkowych, cięcie w okresie 4 tygodni przed zbiorem, powoduje, że owoce nabierają intensywnego, rozległego, czerwonego rumieńca. Usuwamy około 75% wszystkich najsilniejszych wilków, wycinając je u nasady. Pomijamy te słabe, rosnące bardziej poziomo, krótsze niż 40cm umieszczone w pobliżu jabłek, ponieważ są dla nich źródłem składników odżywczych. Dodatkowo pędy te będą potrzebne do zawiązywania owoców na rok następny. W przypadku drzew pestkowych (czereśnie, wiśnie, morele, wczesne śliwy) cięcie letnie wykonujemy po zbiorze owoców. Przycinanie o tej porze roku drzew pestkowych podyktowane jest w głównej mierze aspektami zdrowotnymi. Proces zabliźniania ran po cięciu letnim jest znacznie szybszy, temperatura jest wyższa oraz powietrze jest bardziej suche – niż ma to miejsce wiosną. W dodatku niektóre zarodniki grzybów zakaźnych nie są wytwarzane o tej porze roku. Drzewa pestkowe, ze względu na to, że są wrażliwe na zakażenia ran chorobami kory i drewna – optymalniej jest przycinać latem w dzień suchy, słoneczny. Aeracja trawnika. Warto również przeprowadzić napowietrzanie naszego trawnika, czyli aerację. Jest to zabieg polegający na nakłuwaniu darni specjalnymi kolcami, aby poprawić dostęp powietrza do niej. Można to zrobić za pomocą wideł., ale znacznie skuteczniejszym i wygodniejszym sposobem będzie użycie aeratora. Cięcie i pielęgnacja młodych drzewek owocowych ● JABŁONIE Sadzenie- najlepszym czasem jest połowa października do pierwszych przymrozków. Jabłoniom odpowiada gleba gliniasta, do której przed posadzeniem dodajemy torf. Przygotowany dołek powinien mieć 70-90cm głębokości i 40-50cm nie głębiej niż miejsce okulizacji. Odstępy jaki należało by zachować między największymi odmianami 5x5m dla karłowatych 3x2m Cięcie- wykonujemy późną jesienią i zimą, skracamy wiosenne pędy w okolicach czwartego pąku. Tniemy ukośnie nad pąkiem, który skierowany jest równolegle do pędu. DziękiCięcie jabłoni temu zabiegowi światło i powietrze dotrze bez przeszkód do środka korony. Pędy położone na pniu obcinamy tak by nie było żadnych rozgałęzień na wysokości poniżej 50cm. Wycinamy także pędy wyrastające z przewodnika pod ostrym kątem- zalecany kąt wyrastających pędów powinien zbliżony być do kąta prostego. Ostatecznie powinno zostać do pięciu równomiernie rozmieszczonych na przewodniku. Jeżeli długość pozostawionego pędu przekracza 40cm należy go nieco skrócić. Sam przewodnik przycinamy w odległości 30-40cm od najwyżej położonego pędu bocznego. Jeżeli sadzonka nie ma pędów, skracamy przewodnik zależnie od jej grubości 11mm skracamy do wysokości 70-80cm, średnica powyżej 12mm skracamy do wysokości 80-90cm. Cięcie zawsze nad pąkiem leżącym od strony zachodniej. Zabezpieczenie na zimę- materiałem najłatwiej dostępnym i prostym w użyciu jest słoma, owijamy nią pień wraz z nasadą korony, mocując sznurkiem. Materiałem, który również się sprawdzi jest karton, postępujemy z nim tak jak ze słomą. Nawożenie młodych roślin na wiosnę- uzależnione jest od żyzności gleby. Aby otrzymać mocne przyrosty pozwalające formować koronę drzewka, pierwszą dawkę nawozów (Polifoska lub saletra amonowa) wysiewamy w pierwszym roku uprawy około połowy maja. Kolejna dawka po upływie 4-5 tygodni. Warto jest ściółkować obornikiem. Na glebach uboższych zasadne jest stosowanie w pierwszych dwóch latach nawozów azotowych. Stosuje się je na 1-3 tygodni przed kwitnieniem. W pierwszych latach nawozy wysiewamy tylko wokół drzewka. ● GRUSZE Sadzenie- odbywać się powinno najdalej do 20 października, dobrym wyborem jest gleba próchnicza, gliniasta lub gliniasto-piaszczysta. Nie rezygnujmy jeśli gleba jest słabsza grusza da sobie radę ,tylko plon będzie mniejszy. Dołek w którym będziemy sadzić winien mieć głębokość 60-70 cm głębokości, jego szerokość określa korona sadzonki. Odstępy między drzewami to 4x5m. Pamiętać należy o zaprawieniu dołka kompostem lub (i) próchnicą. Cięcie- większość grusz ma w swojej charakterystyce tworzenie ładnej korony. Ciąć trzeba zbyt szybko rosnący przewodnik. Zwracamy jednak uwagę by pędy nie rosły pod zbyt ostrym kątem, gdy tak się dzieje możemy zastosować klamerki. Zabezpieczenie na zimę- ściółkowanie zalecane dla odmian karłowatych. Nawożenie młodych roślin na wiosnę- patrz jabłonie. ● ŚLIWY Sadzenie- jesienią lub wczesną wiosną, wybieramy stanowisko zaciszne, ograniczające wpływ mrozu i wiatru, na glebie gliniastej. Dołek wykopujemy na głębokość 60cm i szerokości 60-70cm, koniecznie ziemię ogrodową mieszamy z kompostem lub próchnicą. Sadzimy nieco głębiej niż rosło w szkółce, ale nie głębiej niż miejsce okulizacji. Śliwy dobrze rosną na większości gleb. Odstępy między drzewami śliw to 3x4m Cięcie- usuwamy tylko gałęzie chore i uschnięte. Prowadzenie korony podobnie jak u jabłoni z tą różnicą, że zaczynamy je w drugim roku po posadzeniu. Zabezpieczenie na zimę- osłaniamy słomą, kartonem lub agrowłókniną. Nawożenie młodych roślin wiosnę- śliwy wymagają nawiezienia azotem, dobrze jest wiosną obożyć powierzchnię wokół drzewka obornikiem, będzie on dostarczał składników mineralnych i hamował parowanie wody. Pamiętać należy by obornik nie stykał się z pniem drzewka. ● WIŚNIE Sadzenie- stanowisko słoneczne, gleba najlepiej gliniasta, nie kwaśna. dobrze jest zastosować przy sadzeniu nawóz organiczny. Głębokość dołka 50-60cm, szerokość ok. jabłoni Odległość między wiśniami powinna wynosić 3x3m. Obficie podlewać po posadzeniu. Cięcie- najlepiej znoszą zimy jeśli są prowadzone w formie krzaczastej, dobrze też owocują. Zabezpieczenie na zimę- wiśnie dobrze znoszą zimę. Młode drzewka można osłonić słomą. Nawożenie młodych roślin wiosnę- nawozimy azotem, dobrze wpływa wapnowanie-zapobiega pękaniu owoców. ● CZEREŚNIE Sadzenie- ze względu na wrażliwość na mróz sadzenie warto zaplanować na wczesną wiosnę, ale zanim rozwiną się pąki. Udaje sie na glebach słabszych, obfitsze plony wyda na żyznych piaszczysto-gliniastych. Stanowisko słoneczne, rozstaw 2x4m. Cięcie- po posadzeniu nie wymaga cięcia. Można skrócić drzewka nie rozgałęzione do 90-100cm od ziemi. Zabezpieczenie na zimę- wskazane jest bielenie kory to zapobieże jej pękaniu. Nawożenie młodych roślin wiosnę- podobnie jak jabłonie i grusze tylko ze zwiększoną dawką wapnia. ● BRZOSKWINIE Sadzenie- miejsca jasne, osłonięte, gleba o odczynie obojętnym. Sadzimy w rozstawie 2x2m jeśli mamy glebę żyzną to 3x3m Głębokość i szerokość dołka 50cm. Sadzimy na te samą głębokość na jakiej rosło w szkółce. Pamiętajmy o obcięciu korzeni uszkodzonych, zakopując korzenie udeptujmy zdecydowanie by nie było wolnych przestrzeni w ich obrębie. po posadzeniu silnie podlewamy. Cięcie- zdecydowane cięcie wiosenne, przewodnik ok. 80cm od ziemi, górne pędy na 2-3 pąki, dolne pędy na 4-6 pąków od nasady. Nie zostawiamy żadnych pędów poniżej 20cm nad ziemią. Zabezpieczenie na zimę- obkładamy okolice drzewka kompostem, a samo drzewko możemy owinąć kilkoma warstwami agrowłókniny. Nawożenie młodych roślin wiosnę- wskazane nawożenie azotem, stosujemy obornik, tak ze względu na zawarty azot jak i zatrzymywanie wilgoci w glebie. ● MORELE Sadzenie- jak brzoskwinie, miejsca słoneczne, najlepiej w pobliżu parkanów płotów na południowej stronie. Udaje się na większości gleb ciepłych i w miarę żyznych, nieciecie jabloni podmokłych. Sadzimy wiosną na głębokość na jakie rosły w szkółce. Dołek głębokości 50cm i szerokośći 80cm zaprawiamy żyzną ziemią. Sadzimy na głębokość na jakiej rosło w szkółce. Gleba najbardziej odpowiednia dla moreli powinna być zasobna w wapń. Rozstaw sadzenia 2x3m na glebach zasobnych większy. Cięcie- skracamy przewodnik nie niżej niż30-50 cm nad pierwszym pędem, dolne pędy wycinamy na wysokości poniżej 50cm nad ziemią. Tniemy zupełnie pędy rosnące pod ostrym kątem, pozostałe skracamy o 1/3. Optymalnie powinno zostać 3-5 pędów. Zabezpieczenie na zimę- konieczne tak jak w przypadku brzoskwiń, drzewkom rosnącym przy ogrodzeniach łatwiej osłonic korony, używamy słomy lub agrowłókniny. Nawożenie młodych roślin wiosnę- nawozimy dwukrotnie azotem I dawka połowa maja, II dawka połowa czerwca, stosujemy oborniki kompost. ● PORZECZKI Sadzenie- jesienią, połowa października, na glebach lekko kwaśnych, sadzimy ok. 5cm głębiej niż rosły w szkółce. Rozstaw: porzeczki czerwone i białe porzeczki czarne 2x2m. Miejsce pod uprawę musi być bezwzględnie pozbawione chwastów, zwłaszcza perzu. Cięcie- przycinamy wszystkie pędy zostawiając 2-3 pąki. Zabezpieczenie na zimę- porzeczki są odporne na mróz ale na pierwszą zimę warto je obsypać ziemią na jakieś 20 cm. Nawożenie młodych roślin wiosnę- nawozimy azotem, dobrze jest stosować obornik, również przed posadzeniem. ● AGRESTY Sadzenie- wybieramy glebę zasobną, nie podmokłą, miejsce słoneczne względnie półcień. Sadzimy jesienią w odstępach w dołkach o głębokości ok. 40cm. zaprawionych kompostem. Cięcie- przycinamy wszystkie pędy na 10cm nad pąkiem zwróconym do zewnątrz rośliny. Zabezpieczenie na zimę- dobrze znosi zimę. Agrest kwitnie wcześnie i zagrażają mu wiosenne przymrozki warto zatem wybierać odmiany późniejsze. Nawożenie młodych roślin wiosnę- jak i w przypadku porzeczek świetnie sprawdza sie obornik i nawozy azotowe- w pierwszym roku gdy pędy odrosną na wysokość 5cm, następnie po2-4 tygodniach. Bardzo ważnym elementem w uprawie oleandra jest podlewanie. Roślina ta jest bardzo wrażliwa na brak dostatecznej ilości wody. Podstawowe zasady mówią, że do zasilania używamy wody miękkiej oraz o temperaturze pokojowej. Ziemia, w której rośnie nasza roślina powinna być cały czas wilgotna w okresie wzrostu i kwitnienia. Cięcie gałęzi to jeden z ważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych, jakie są do wykonania na wiosnę w ogrodzie. Brak systematycznego przycinania prowadzi do nadmiernego zagęszczenia roślin, większej skłonności do chorób i mniejszej ilości owoców. Dlatego już teraz przygotuj się do tego wiosennego zabiegu ogrodowego. Kiedy przycinać gałęzie? Termin rozpoczęcia przycinania gałęzi jest wypadkową kilku czynników, przede wszystkim gatunku roślin i temperatur powietrza. Krzewy ozdobne Odpowiednie i systematyczne przycinanie krzewów ozdobnych pozwala im zachować ładny i efektowny wygląd. Poprawia kondycję roślin i umożliwia im utrzymanie zwartej formy. Ogólna zasada jest taka, że krzewy kwitnące wiosną na pędach zeszłorocznych, przycina się na początku lata, a krzewy kwitnące latem wczesną wiosną. Jedynie niektóre gatunki, mimo iż kwitną wiosną, lepiej przycinać na przedwiośniu. Pierwsze po zimie przycinanie można rozpocząć, gdy rośliny mają już zielone, ale jeszcze nieotwarte pąki. Do tego temperatura w ciągu dnia nie może spadać już poniżej zera. Czyli już nawet w lutym można przycinać popularne hortensje bukietowe, róże czy lawendę wąskolistną. Tegoroczna łagodna pod względem temperaturowym zima sprzyja wczesnemu przycinaniu krzewów. Uwaga! Nie wszystkie krzewy wymagają przycinania. Magnolii, ostrokrzewów, azali czy różaneczników nie powinno się ciąć. Zabieg ten osłabia te gatunki. Krzewy owocowe W przypadku krzewów owocowych przycinanie jest gwarantem owocowania roślin i wydawania obfitych plonów. Wiele gatunków należy ciąć wcześnie, bo już w lutym bądź marcu. Chodzi między innymi o krzewy agrestu, porzeczek, aronii i malin owocujących jesienią. Drzewa owocowe Kolejna grupa roślin wymagająca przycinania to drzewa owocowe. Tutaj cięcie gałęzi nie tylko sprzyja dobrym plonom, ale także ułatwia zbieranie owoców. Tak jak w przypadku krzewów, termin cięcia zależy od gatunku. Wczesną wiosną przycinamy gałęzie jabłoni, i gruszy; na początku kwietnia — śliwy, morele, brzoskwinie, nektaryny. Z kolei latem, po zbiorach przycina się wiśnie i czereśnie. Narzędzia do przycinania gałęzi Do przycinania krzewów najlepsze są sekatory. Mają one dość krótkie rączki, co pozwala na dużą precyzję. Dobre sekator powinien mieć trwałe i ostre nożyce, być wygodny i dobrze się układać w rękach. Konieczna jest także antypoślizgowa powłoka na rączkach, która zwiększa bezpieczeństwo. Warto też mieć sekator teleskopowy. Od powyższego różni się długością rączek. Pozwala dotrzeć do bardziej oddalonych gałęzi. Jest przydatny przy przycinaniu gałęzi drzew. Gdy mamy wiele drzew do oczyszczenia warto rozważyć zakup nożyc elektrycznych. Będą nieodzowne w przycinaniu grubszych gałęzi, do tego przyśpieszają cały proces. Warto je także mieć, gdy mamy w ogrodzie żywopłot. Warto wybrać nożyce akumulatorowe, które pozbawione są kłopotliwego kabla. Więcej o nożycach elektrycznych dowiesz się z artykułu: Jakie elektryczne nożyce ogrodowe będą najlepsze do żywopłotu i nie tylko? Jakie jeszcze sprzęty ogrodowe przydają się przy przycinaniu gałęzi drzew? Wśród nich warto wymienić: Rozdrabniacz do gałęzi — pomaga zutylizować ścięte gałęzie. Z uwagi na spore gabaryty i wysokie ceny poleca się zakup jedynie do dużych ogrodów i sadów. Taczka — do przewożenia gałęzi. Rękawice ochronne. Grabie klasyczne — przydają się do uprzątnięcia po przycinaniu trawnika wokół drzew. Dowiedź się więcej: Już teraz przygotuj się na wiosnę. Niezbędne sprzęty do ogrodu Jakie nożyce do żywopłotu wybrać? Zobacz popularne rozwiązania Jabłoń odmiana Topaz. Jabłoń odmiany Topaz, to pochodzące z Czech drzewko, które jest efektem skrzyżowania odmian Vanda i Rubin. Cechują je niskie wymagania co do uprawy oraz nieoszałamiający wzrost. Owocują średnio późno, a zbierany z nich plony należą do obfitych. Jabłka mają jasną barwę z dużym rumieńcem. Posted by on sty 2, 2019 in Kwiaty i ogórd | Najpopularniejszymi drzewkami owocowymi uprawianymi w naszym kraju są jabłonie. Aby nasze drzewka pięknie owocowały należy pamiętać o odpowiednich zabiegach pielęgnacyjnych, oraz o opryskach. Najczęściej w naszym kraju uprawiane są jabłonie o słodkim i słodko-kwaśnym smaku. Odmiany deserowe najczęściej mają słodki smak, a bardziej kwaśne przeznaczone są na przetwory różnego rodzaju. Jabłka to nie tylko smaczne owoce, posiadają one duże wartości odżywcze, zwłaszcza witaminy z grupy B C K i beta karoten. Dzięki zawartości błonnika jabłka pomagają obniżyć zły cholesterol we krwi, są też doskonałym uzupełnieniem diety dla osób z cukrzycą i chorobami serca. Jabłonie mają szczególnie duże zapotrzebowanie na składniki pokarmowe w okresie kwitnienia, dlatego już wczesną wiosną czyli w kwietniu należy zastosować nawóz wieloskładnikowy przeznaczony pod drzewka owocowe, drugą i trzecią dawkę nawozu stosujemy około 4 tygodniowych odstępach. Należy także pamiętać o przerzedzanie zawiązków to zabieg ważny dla jakości produkowanych jabłek. ręcznie można przerzedzić już w czasie od kwitnienia do chwili gdy zawiązki będą mieć wielkość orzecha włoskiego, trakcie zabiegu należy usunąć najpierw zawiązki uszkodzone, słabe, należy pozostawić zawiązki wyrównane i silne. Lepiej jest, jeśli podrezhete na wysokości 10-15 cm od ziemi. Jeśli zaplanowałeś przeszczep lilii w inne miejsce lub chcesz wykopać żarówkę do zimowania, musisz to zrobić 3-4 tygodnie po rozkwitnięciu. Ale w tym przypadku też nie można przycinać liści i łodyg. Idealną opcją, oczywiście, czekać do późnej jesieni. Grzegorz Pawlik Drzewko jabłoni trzeba przycinać, by uzyskać zrównoważone proporcje między wielkością korony, a obfitością kwitnienia i owocowania. Młode drzewka poddaje się corocznemu cięciu formującemu. Redakcja poleca TOP SINSAY Bestsellerowa Pościel w Promocji! Już Od 35,99 złZOBACZ RENEE Klapki Na Lato- Stylowe Wzory Skorzystaj z Rabatu!ZOBACZ SINSAY Pościel w Atrakcyjnej Cenie-Modne Wzory Top Wybór!ZOBACZ TOP RENEE Modne Sukienki w Super Cenach! Sprawdź Koniecznie!ZOBACZ TOP SINSAY Mata Chłodząca Dla Zwierząt Absolutny MUST HAVE!ZOBACZ BORN2BE Extra -40% Na Bestsellerowe Kapcie! Skorzystaj z Okazji!ZOBACZ REKLAMA Zgłoś nadużycie Trwa ładowanie... Udostępnij Udostępnij Podziel się Wyślij Komentarze Jak nawozić trawnik Rajska ketmia syryjska Mistrzowskie nawożenie trawnika Konkurs fotograficzny Kwitnąca łąka

Radzimy, jak uprawiać jabłonie, kiedy je przycinać, nawozić i na co jeszcze zwrócić uwagę, by dobrze owocowały. ABC uprawy jabłoni. Sprawdź, gdzie sadzić i jak przycinać te drzewa.

Letnie cięcie jabłoni sprzyja ładniejszemu wybarwieniu owoców i poprawia ich smak Jabłonie to drzewa owocowe, które należy systematycznie przycinać. Podpowiadamy, kiedy przycina się jabłonie i czy praktykowane jest letnie cięcie jabłoni. Jabłonie: letnie cięcie. Jabłonie, podobnie jak większość drzew owocowych, wymagają systematycznego cięcia. Zabieg cięcia jabłoni wykonuje się z reguły przed rozpoczęciem wegetacji (na przedwiośniu), ale korzystny wpływ na plonowanie może mieć też cięcie przeprowadzone latem. Letnie cięcie jabłoni Letnie cięcie jabłoni sprzyja ładniejszemu wybarwieniu owoców i poprawia ich smak, a także prowadzi do spowolnienia wzrostu drzewa. W czasie letniego cięcia jabłoni, wycina się lub skraca pędy rosnące pionowo (tzw. wilki), które nadmiernie zagęszczają koronę i utrudniają dostęp światła do dojrzewających owoców. Jednorazowo z drzewa można usunąć do 70–80 proc. pędów, gdyż wycięcie wszystkich mogłoby osłabić procesy asymilacyjne i odnieść skutek odwrotny do zamierzonego, powodując słabsze odżywienie owoców i zahamowanie ich wzrostu. Przy wycinaniu pędów jabłoni, należy zwrócić uwagę, aby nie pozostały po nich żadne czopy, gdyż w kolejnym sezonie wyrosły by z nich nowe, silne pędy, niepotrzebnie zagęszczające po cięciu należy też zabezpieczyć maścią ogrodniczą, co ochroni drzewo przed wnikaniem patogenów chorobotwórczych, szczególnie pochodzenia grzybowego. Aby uniknąć poparzenia owoców przez ostre promienie słońca, cięcie letnie należy przeprowadzić w ciepły, ale niezbyt słoneczny dzień. Letnie cięcie jabłoni – kiedy przeprowadzić zabieg cięcia Zabieg letniego cięcia jabłoni przeprowadzony na jabłoniach latem ma wiele zalet, ale będzie skuteczny tylko wtedy, gdy zostanie wykonany w odpowiednim terminie. Przeprowadzony zbyt wcześnie, spowoduje ponowny wzrost pędów, a wykonany zbyt późno, nie przyniesie spodziewanych rezultatów. Z tego względu należy dostosować termin jego wykonania do terminu dojrzewania danej odmiany jabłoni. Owoce do uzyskania ładnego rumieńca i osiągnięcia pełnej dojrzałości zbiorczej potrzebują około 1 miesiąca, dlatego ciecie letnie należy przeprowadzić 3–4 tygodnie przed planowanym zbiorem. Z tego względu cięcie odmian dojrzewających wcześnie (np. Piros, Early Geneva – zbiór pod koniec lipca) wykonuje się na początku lipca, cięcie odmian późniejszych, dojrzewających w połowie lub pod koniec sierpnia (np. Katja, Lired) przeprowadza się na początku lipca lub w połowie sierpnia, natomiast odmiany najpóźniejsze (np. Delikates, Lobo, Cortland, Gloster, Ligol, Jonagold), dojrzewające we wrześniu lub październiku, przycinana się w połowie sierpnia.

Przycinanie krzewów i drzew owocowych w lutym pozwala cieszyć się w sezonie dorodnymi owocami. Koniec zimy to idealny czas na to, by usunąć z roślin stare gałęzie. W ten sposób przyspiesza się rozwój nowych, młodych pędów. Jak przycinać krzewy owocowe, a jak drzewa?
Jabłka to jedne z najczęściej spożywanych owoców przez Polaków. Wykorzystywane do przetworów, kompotów i jedzone w postaci nieprzetworzonej. Czerwone, zielone, żółte – do wyboru mamy wiele odmian i smaków. Dlatego większość ogrodników czy działkowców nie wyobraża sobie swojego ogrodu bez drzewek jabłoni. Jak zatem uprawiać je i pielęgnować? Wybór odmiany Podczas decydowania o wyborze odmiany musimy zwrócić uwagę na kilka jej cech. Po pierwsze czy jest mrozoodporna. W Polsce to bardzo ważny czynnik. Na działkach często drzewa nie są niczym osłonięte, warto więc zdecydować się na odmiany wytrzymałe na mróz, np. Oliwka Żółta czy Sawa. Drugą cechą jest odporność odmiany na choroby. Mówimy tu głównie o parchu i mączniku prawdziwym i rzekomym. To jedne z najbardziej dotkliwych chorób jabłoni. Odporne na te choroby są odmiany Alka i Florina. Innym decydującym czynnikiem powinno być przeznaczenie owoców. Czy chcemy je spożywać bezpośrednio, czy mamy zamiar przeznaczyć je na przetwory? Odmianą deserową jest np. Early Geneva, natomiast do przetworzenia nadają się owoce James Grieve. Ponadto pomyślmy, jak dużo miejsca mamy na drzewa i zwróćmy uwagę na siłę wzrostu wybranych gatunków. Ważny jest także smak czy kolor skórki. Natomiast gdy możemy pozwolić sobie na posadzenie kilku drzewek, warto dobrać je tak, aby owocowały naprzemiennie i byśmy mogli cieszyć się smakiem własnych jabłek przez kilka miesięcy. Wymagania jabłoni Drzewka jabłoni lubią miejsca słoneczne, ale osłonięte od wiatru. Dobrze rosną na glebie próchniczej, średniozwięzłej, żyznej. Najlepsze dla nich pH oscyluje w granicach 5,5-6,5. Lubią glebę umiarkowanie wilgotną, jednak po posadzeniu obficie je podlewajmy. Dobrze, gdy poziom wód gruntowych wynosi 150-180 cm. Uprawa Jabłoń sadzimy od początku października do pojawiania się pierwszych przymrozków. Wykopujemy dołek na ok. 80 cm głębokości i 50 cm szerokości. Sadzimy do miejsca okulizacji. Przy układaniu drzewka dobrze sprawdźmy, czy ustawiliśmy je prosto, ponieważ łatwo zgubić pion sadzonki. Przy sadzeniu kolejnych drzewek trzymajmy się założonej rozstawy, innej dla większych rozmiarów odmian – 5x5 m, i innej dla odmian karłowych, np. 3x2 m. Po zasypaniu dołka ziemią udeptujemy glebę, tak by wypełniła szczelnie całe zagłębienie i przestrzenie między korzeniami. Pielęgnacja W przypadku uprawy jabłoni bardzo ważne jest nawożenie. Możemy zastosować nawozy mineralne i organiczne. Ważne, by podczas całego sezonu regularnie dostarczać drzewkom niezbędnych składników pokarmowych. Odpowiednie nawożenie wpływa na owocowanie, wybarwienie jabłek czy odporność na chłody. Innym ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest cięcie jabłoni. Wykonujemy je dwa razy w roku. Pierwsze wiosną, by doświetlić koronę. Prowadzimy też cięcie sanitarne, czyli usuwamy połamane lub porażone przez chorobę gałęzie. Usuwamy także sztywne pędy, które krzyżują się ze starszymi gałęziami. Następne cięcie wykonujemy latem. Formujemy wtedy koronę, zmniejszamy zagęszczenie gałęzi, doświetlamy owoce, które gubią się w nadmiarze liści. Skracamy także przyrosty tegoroczne, aby uformować całą koronę. Dobrze, gdy cięcie przeprowadzone jest na ok. 4 tygodnie przed zbiorem owoców. Dopiero co posadzone drzewko staje się łakomym kąskiem dla małych gryzoni, warto więc zastosować ochronę na pień. Zwykle używa się plastikowych osłon zakładanych na dolną część pnia, tak by zwierzęta nie mogły podgryzać rośliny. Po posadzeniu drzewka jabłoni praktycznie od razu powinnyśmy kontrolować jego zdrowotność. Szybka reakcja może zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby lub szkodnika, co może uratować nasz mały sad. W sklepach dostępne są specjalne preparaty, które możemy zastosować od razu po dostrzeżeniu pierwszych objawów. Najczęściej pojawiającymi się chorobami są: parch jabłoni, mączniak, brunatna zgnilizna. Szkodnikami, które lubią odwiedzać jabłoń są: mszyca lub miodówka jabłoniowa, owocnica jabłoniowa czy owocówka jabłkóweczka.
Cięcie malin letnich. Po czasie plonowania pędy dwuletnie malin letnich szybko zasychają. Można je przycinać w zasadzie od razu po zbiorze. Usuwa się je tuż przy ziemi. Następne przystępuje się do przerzedzania zielonych pędów jednorocznych. Na jednym okazie pozostawia się ok. 4-6 pędów (tak aby na 1 m² rzędu malin pozostało
Na przełomie lutego i marca, jeszcze przed rozwojem pąków i rozpoczęciem wegetacji, należy również przeprowadzić cięcie krzewów zimozielonych takich jak np. ligustr, bukszpan oraz iglastych (np. tuje, cisy, jałowce), prowadzonych w formie żywopłotu lub tworzących zielone formy ozdobne (np. kule, stożki).
Wiosenne sadzenie jabłoni w sadzie wymusza częste nawadnianie drzewek. W tym celu po zasypaniu dołka po posadzeniu jabłoni, na powierzchni tworzymy zagłębienie, w którym będzie zbierać się woda. Następnie każde drzewko obficie podlewamy. Musimy dostarczać jabłoni 5–10 l wody/drzewko/dobę, gdyż w okresie wczesnowiosennym
Na wiosnę wykonuje się najważniejsze cięcie hortensji bukietowej. Należy to zrobić bardzo wcześnie, zanim jeszcze pojawią się liście. Z reguły najlepszy moment to końcówka marca, ale w chłodniejsze lata należy to przesunąć na kwiecień. Wiosną skraca się zarówno nowe, jak i starsze i grubsze pędy.
Radzimy, jak uprawiać jabłonie, kiedy je przycinać, kiedy i czym nawozić oraz na jakie choroby i szkodniki jabłoni uważać. Sprawdź, gdzie posadzić jabłoń i czego potrzebuje.
  • Еպ դεга
  • Мирዊናоሷищ поχ яφዑηαտаሎ
    • Օшестуքιср ω
    • Сօзխጏеղሿв рэ крахрէቇե
ByhYIES.